کد مطلب:94706 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
[صفحه 692] نامه زیر را به سران سپاه خویش نگاشت و حقوق و حدود امیر و مامور را بر ایشان توجیه فرمود این نامه از بنده خدا علی ابن ابیطالب، سردار سپاه و امیرمومنان است، به مرزبانان و پاسدارانش. پس از حمد خدای یگانه، و درود به رسول فرزانه، بدانید كسی كه فرمانش بر مردم جاری است، شایسته است كه به سبب این قدرت و نعمت، به رعیت و زیردست سخت نگیرد، و به دلیل این موهبت خدائی، بر بندگان خدا بسی مهربانی كند، و برادرانش را به لطف خویش بنوازد. آگاه باشید، حق شما بر من آنست كه هیچ رازی را از شما پوشیده ندارم مگر در پیكار و جهاد، و هیچ كاری را بی شور و مشورت شما انجام ندهم جز در وارد حكم شرع. در ادای حق به مستحق كوتاهی نكنم و تا آن را بجای نیاورده ام، لحظه ای نیاسایم، و باید یكی را بر دیگری رجحان ندهم، از این رو، هر گاه كه من با شما چنین كردم، بر خداست كه نعمتش را بر شما تمام فرماید. اما حق من بر شما اینست كه، از اوامر من پیروی كنید و دستوراتم را بكار برید. از فرمانم روی برمتابید، و در اجرای كاری كه به تصویب من رسیده است، سستی و كوتاهی مكنید. شما باید متحمل سختی های راه حق شوید. اما اگر حق مرا بر خود جاری نساختید، بدانید ك ه چنین شخص نافرمانی نزد من، بسی پست و خوار و بی مقدار است. من چنین كسی را كیفر كنم و باید بداند كه از چنگ تنبیه من او را گریزی نیست. شما چنین عهد و امری را از فرماندهان خود بیاموزید، و آنچه را كه موجب می شود تا پروردگار، كارتان را سامان بخشد، در حق فرماندهان خود بجای آورید
صفحه 692.